Fındık ve Türkiye’de Fındık Üretimi

Fındık, besin değeri yüksek
kabuklu bir meyvedir. 100 gram
fındıkta 634 kalori vardır. Fındıkta bol miktarda B1, B2, C ve E vitaminleri
bulunur. Ayrıca fındıkta 100 gram itibariyle 618 mg potasyum 354 mg fosfor, 287
mg kalsiyum, 4,1 mg demir ve normal miktarlarda diğer kimyasal maddeler
bulunur.
Fındık ağacına yeryüzünün birçok
yerinde yabani olarak rastlanmışsa da, meyve elde edilen türleri ancak coğrafi
şartları müsait olan belirli bölgelerde yetiştirilebilmektedir.
Türkiye’nin en uygun fındık
bahçesi kurma sahası; Trabzon’un doğusunda Of kenti batısından, Ünye batısına
kadar, yaklaşık 350-400 km’lik bir uzunluk; kıyılardan iç kesimlere doğru en
fazla 35-40 km’lik bir derinlik ve yükselti olarak da, en çok 500-600 m’yi
aşmayacak bir yükselti gösteren alanlardır.
Tarihi vesikalara göre fındık
tarımının anavatanı Çin’dir. Çin’den
batıya doğru yayılan bu tarım türü İran yoluyla Türkiye’nin Karadeniz
kıyılarına geçmiş, buradan da Avrupa ve diğer kıtalara götürülmüştür. Fındık
yetiştiren ülkeler Çin, İran, Rusya, Türkiye, İtalya, İspanya ve A.B.D. dir.
Ağaç olarak fındığa Türkiye’nin
hemen her yerinde rastlanabilirse de fındık üretiminde bulunan illerimizin sayısı 1976 yılında 23’tür. Göçlerle
beraber gittikleri yerlere fındık fidanları götüren çiftçilerimizin oralarda da
uygun iklim koşullarını gördüklerinde yeni fındık bahçeleri oluşturmuşlardır ve
2002 yılı itibariyle üretim yapılan il
sayısı 34 olmuştur.
*** Bilgi paylaştıkça çoğalır. Sevdiklerinizle paylaşmayı unutmayınız!
Kaynak:
Kutluata, M. (1978). Türkiye'de
Fındık Üretimi ve Pazarlaması. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi
Mecmuası, 37 (1-4).
Doğanay, H. (2012). Türkiye
Fındık Meyvacılığındaki Yeni Gelişmeler. Doğu Coğrafya Dergisi – 27
0 Yorum