Fındık ve Türkiye’de Fındık Üretimi

Fındık, besin değeri yüksek kabuklu bir meyvedir. 100 gram fındıkta 634 kalori vardır. Fındıkta bol miktarda B1, B2, C ve E vitaminleri bulunur. Ayrıca fındıkta 100 gram itibariyle 618 mg potasyum 354 mg fosfor, 287 mg kalsiyum, 4,1 mg demir ve normal miktarlarda diğer kimyasal maddeler bulunur.

Fındık ağacına yeryüzünün birçok yerinde yabani olarak rastlanmışsa da, meyve elde edilen türleri ancak coğrafi şartları müsait olan belirli bölgelerde yetiştirilebilmektedir.

Türkiye’nin en uygun fındık bahçesi kurma sahası; Trabzon’un doğusunda Of kenti batısından, Ünye batısına kadar, yaklaşık 350-400 km’lik bir uzunluk; kıyılardan iç kesimlere doğru en fazla 35-40 km’lik bir derinlik ve yükselti olarak da, en çok 500-600 m’yi aşmayacak bir yükselti gösteren alanlardır.

Tarihi vesikalara göre fındık tarımının anavatanı Çin’dir. Çin’den batıya doğru yayılan bu tarım türü İran yoluyla Türkiye’nin Karadeniz kıyılarına geçmiş, buradan da Avrupa ve diğer kıtalara götürülmüştür. Fındık yetiştiren ülkeler Çin, İran, Rusya, Türkiye, İtalya, İspanya ve A.B.D. dir.

Ağaç olarak fındığa Türkiye’nin hemen her yerinde rastlanabilirse de fındık üretiminde bulunan illerimizin sayısı 1976 yılında 23’tür. Göçlerle beraber gittikleri yerlere fındık fidanları götüren çiftçilerimizin oralarda da uygun iklim koşullarını gördüklerinde yeni fındık bahçeleri oluşturmuşlardır ve 2002 yılı itibariyle üretim yapılan il sayısı 34 olmuştur.

*** Bilgi paylaştıkça çoğalır. Sevdiklerinizle paylaşmayı unutmayınız!

Kaynak:

Kutluata, M. (1978). Türkiye'de Fındık Üretimi ve Pazarlaması. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 37 (1-4).

Doğanay, H. (2012). Türkiye Fındık Meyvacılığındaki Yeni Gelişmeler. Doğu Coğrafya Dergisi – 27