Mutlu İnsanların Köyü

Her an denizin kokusunu her yerden alabilirsiniz bu köyde, Karadeniz’in maviliği her noktasından görünür size, yollarında huzur vardır güvenle korkmadan gezebilirsiniz gece saat kaç olursa olsun. Mavinin bittiği yerde fındık bahçeleri başlar sonrasında kestane ağaçları ile süslenir etraf. Karadeniz’in kıyısında sessiz bir köydür burası. Dışarıda bir şey bıraksan günlerce aynı yerde durur ve elini süren olmaz. Güven vardır burada, anahtarlar kapının dışında durur hep. Arabanın kapısını kilitlemediyse biri; belki bir yaramaz çocuk biner içine arabacılık oynar “heeeen didiiit” diyerek.

Huzur vardır bu köyde; insanları yalanı ve dedikoduyu sevmez, hasta olana yardım edilir, işini yapamayana yardıma gidilir, düşen kaldırılır burada. Herkes birbirini tanır; gurbete gidenlerde tanınır gelince kimlerden olduğu bilinir, aynı isim ve soy isimden pek çok kişi olmasına rağmen herkesin bir lakabı vardır. Şunun oğluyum, kızıyım dediniz mi hemen çıkarırlar kim olduğunuzu. Gençler saygıyı bilir; yoldan geçerken selamlaşılır, büyük küçüğünü, küçük büyüğünü içtenlikle selamlar. Birbirlerinin iyiliğini ister insanlar; içlerinde fesatlıklar, kararmışlıklar yoktur. Biri başkasını kötülemeye kalksa kahvede ya da misafirlikte yanlış düşünme belkide yanlış anlamışsındır veya yanlış görmüşsündür denir ve o kötülenmeye çalışılan insanın güzel yönleri anlatılır. Birinin 10 huyundan 1 huyu güzelse ondan bahsedilir hep, yanlışlıkları için düzeltir kendini biz iyi söz edelim ondan denir.

Kışın karda yağmurda erkekler köyde bulunan iki kahvede ilgi alanlarına göre çay içip sohbet etmeye giderler. Kahvelere günlük gazeteler gelir ve herkes bir göz gezdirir onlarda merak uyandıran haberlere. Kötü bir haber gözlerine ilişince köylerinin değerini bir kez daha anlarlar. Kahvenin birinde tarım ve ticaret konuşulur; tarım ve ticaretle ilgili kütüphane vardır herkesin okuduğu kitaplar vardır, saat 10:00’da başlayan sessizlik saatinde televizyon açıksa kapatılır yeni demlenen çaylar Eyüp bey tarafından dağıtılır, o anda kahvede bulunanlar çaylarıyla beraber birer kitap alırlar ellerine ta ki saat 12:00’a kadar, sonrasında işi olan işini yapmaya gider. Bir ara evlerine dağılırlar yemek yiyip geri dönmek üzere çıkarlar. İkinci kahvede ise edebiyat ve bilimsel kitaplar vardır, daha çok gençlerin toplanma noktasıdır bu kahve. Gençlerimiz tarihi Halil İNANCIK’tan öğrenirler, Kurtuluş Savaşı’nı Nutuk’tan öğrenirler. Kurtuluş Savaşı’nı ayrıntısıyla bilir genci yaşlısı herkes, hala konuşurlarken iliklerinde hissederler Türk milletinin çektiklerini, bu sebeple vatanın değeri çok iyi bilinir. Askere gidecek gençlerin evlerinde bayraklar asılıdır ta ki dönene kadar, bayrak asılı olan evden asker olduğu bilinsin. Kuran-ı kerim vardır mealli olarak, ilmihal vardır ayrıntılı olarak, televizyondan öğrenmezler dinlerini okurlar analar televizyonda bazen çıkan meseleleri olurmu olmazmı diye birbirlerini kırmazlar, açarlar ilgili kitabı öğrenirler oradan.

Kadınlarımız çocuklarını okula, eşini işe, emekliyse kahveye yolcu eder, sonrasında evi işlerini yapıp köyün diğer kadınları ile sohbete gider, kitaplardan konuşulur, gelecek günlerin getireceği güzelliklerden bahsederler birbirlerine, son okudukları kitaplar anlatılır, biten kitaplar birbirleriyle değiştirerek okurlar.

Orta yaşın üzerindeki insanlardan tahsili olan çok fazla olmasada, çok okumuşlardır, tahsilliler onların yanında belki de kitap yüklü eşek gibi kalır, akıllarını kullanırlar bu köyün insanları, birbirleri ile konuşurlarken falan parti, filan parti lideri şöyle yaptı-dedi diyerek kırmazlar birbirlerini, herkes işini yapmalı derler, konuşmasını tartışmasını bilirler. Boş konuşmazlar; kötümserlik yoktur onların sözlüklerinde ortada bir sorun varsa biz bu sorunun neresindeyiz çözümüne nasıl katkımız olur bir Türk köylüsü olarak derler, çözüm odaklıdırlar onlar. İnsan gibi insanlardır onlar.

Bahar geldi mi, fındık yaprakları tomurcuklanmaya başladımı hazırlıklar yapılır evlerde güneşli günlerde ve tatil günlerinde çocuklarla beraber fındık bahçesinin yolu tutulur. Kimini bahçesi uzaklardadır, kiminin evinin önünde, arabasıyla bahçesine gidenler yürüyenleri alırlar arabaya (araba 5 kişilikse 7 yaparlar bazen). Çocuklarda bahçelere gider anne babalarla hafta sonları, alışmalılar toprağa, çamurun kokusu sinmeli üzerlerine ki büyüyünce köylü işi o demesin diye. Bilmeli nereden geldiğini, paranın nasıl kazanıldığını, tatmalı çalışmanın yorgunluğunu.

23 Nisan haftası genelde bahçelere gübre atılır, ışkınları alınır fındık ocaklarının, bahçelerdeki devrilmiş çürümüş fındık ağaçları temizlenir. Haziran ayında okullar bitti mi yaylaya çıkılır; çalışana anne babalar çocuklarını babaannelerine, anneanneleriyle beraber ilk hafta sonu yaylaya çıkartırlar. Köyün neredeyse bütün çocukları yayladadır bu vakitler, gurbetteki çocuklarda (İstanbul, Bursa) yaylaya yaşlıların yanına getirilir ki gönlünce oynasın, ciğerleri tertemiz havayla dolsun. Temmuzun sonuna kadar yayla şenliktir; hele hafta sonları tatil günleri cenikten(köyden) ipini koparan yaylanın yolunu tutar, iki gün de olsa rahatlamak için gelirler. Temmuzun yirmisi gibi artık fındık hazırlıkları başlamıştır. Yayla boşalır neredeyse, yaşlılar küçük torunlara hayvanlara bakarlar ceniktekiler sadece fındık toplanmaya odaklansınlar.

Şimdi telaş çoktur cenikte; sabah erken kalkılıp bahçenin yolu tutulur ki gündönümü yağmurları başlamadan fındıklar toplanıp kurutulsun. Fındık toplama erginliğine erişmiş çocuklar köydedir hep beraber erkenden kalkılır ve bahçeye gidilir. Sözler verilmiştir o çocuklara; topladıkları fındık ile ona telefon, bilgisayar ya da çok istediği bir şey alınacaktır ona. Çocuklar fındık toplarken yoruldukça fındık sonu alacaklarının hayalini kurarak gayret ederler, bazen de annneler babalar ha gayret akşama az kaldı eve gideceğiz, fındık sonu sana şunu alacağız diyerek çocuğun şevkini getirirler. Fındık toplamak güzeldir, helede fındık bolsa küfe hemencecik dolar, çuvallar boy boy dizilir bahçenin içerisine bu mutlu eder insanı.

Burası mutlu insanların köyüdür; güvenle gezersiniz yollarında, çocuklar gönlünce oynar yollarda huzur içinde. Burada mutluluk vardır. Hayallerimdeki ve yaşanmışlıklarımdaki köyümdür anlattıklarım.

***Yorum bırakmayı unutmayınız! Paylaşmak güzeldir.

Photo by FındıkHikayeleri

0 Yorum
Yorum Yaz

Mail adresin gösterilmeyecektir*

CAPTCHA Image