Özellikle okul öncesi dönemde, çocuğun en temel ve vazgeçilmez uğraşının oyun olduğu bilinmektedir. Çocuğun hızlı bir büyüme ve gelişim süreci yaşadığı 4-7 yaşlar arasında; beslenmeye ve bakıma ihtiyacı olduğu kadar oyun oynamaya da ihtiyacı vardır.
Oyun, çocuğun isteyerek ve hoşlanarak yaptığı en önemli öğrenme yöntemidir. Çocuklar oyun sayesinde rahatlar ve günlük olayların stresinden kurtulur, oyun sırasında duygularını ifade etmeyi öğrenir, hayata hazırlanarak tecrübe kazanır ve yetişkinliğe hazırlanır.
Çocukla birlikte geçirilecek zamanın doya doya yaşanması, çocuğa sevildiğinin hissettirilmesi, oyun oynarken çocuğun dinlenmesi bu ilişkiyi sürekli kılmak açısından önemlidir. Anne babalar çocukları ile oynayarak birçok tavır, bilgi ve becerileri verebilirler.
Çocuklar, anne babalarını gözlemleyerek davranışlarını taklit ettiklerinden çocukların oyunları sadece arkadaşları ile değil, ailece de oynanmalıdır. Oyun sırasında; aileler, çocuklarının yanlış bildiği şeylerin doğrularını öğretirken onlara yeni bilgiler öğretme imkânı da bulabilirler.
***Yorum yapmayı unutmayınız! Paylaşmak güzeldir.
Kaynak: ÖZYÜREK, Arzu ve GÜRLEYİK, Sevim (2016). Anne Babaların Okul Öncesi Dönem Çocukları İle Etkileşimlerinde Oyunun Yeri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 42, 1283-1289.
Photo by MI PHAM on Unsplash