Görünüşe göre karar vermek pek adil bir yargılama değildir. Tanımalı insan, sorgulamalı, araştırmalı ve anlamaya çalışmalı. En son kendine bakıp ondan sonra yargılamalı.
Çok güzel ve çok büyük bir ülkenin yaşlı kralı 4 oğlunu önyargılı olmamaları için onları bu konuda eğitmek istemiş. Her birini uzak bir diyarda bulunan bahçesine farklı mevsimlerde gönderip ona bakmalarını istemiş.
İlk oğlan kış mevsiminde gitmiş, ikincisi ilkbaharda, üçüncüsü yazın ve sonuncusu sonbaharda gidip ağaca bakmış. Geri döndüklerinde hepsini bir araya getirmiş ve ne gördüklerini tek tek sormuş.
İlk oğlan bahçenin çok çirkin, yaşlı ve kupkuru dal parçalarından ibaret olduğunu söylemiş. İkinci oğlan ilk oğlana karşı çıkarak hayır bahçe yeşillikle doluydu ve canlıydı demiş. Üçüncü oğlan bu iki fikre de karşı çıkarak çiçekleri vardı ve kokusuyla görüntüsüyle o kadar muhteşemdi ki daha önce hiç böyle bir güzellik görmediğini belirtmiş. Sonuncu Oğlan hepsinin haksız olduğunu söyleyerek bahçenin meyvelerle dolu, canlı ve hayat dolu olduğunu belirtmiş.
Yaşlı kral oğullarına hepsinin haklı olduğunu söyleyerek şu şekilde durumu izah etmiş. Hepiniz haklısınız çocuklar. Çünkü hepiniz farklı mevsimlerde bahçeyi görmeye gittiniz. Bir bahçeyi bir İnsanı veya herhangi bir durumu kısa bir süre veya bir mevsim tanıdıktan sonra yargılayamayacağınızı ve net bir fikre sahip olamayacağınızı anlamışsınızdır. Gerçekleri ancak 4 mevsimi yaşadıktan sonra görürsünüz.
Sanırım sizlerde bu yazıyı okuduktan sonra hayatınızdaki olayları ve insanları; o anki kısa süreli gördüğünüz duruma göre ya da dış görünüşlerine göre hemen yargılamamak gerektiğini anlamışsınızdır.
Bir durum hakkında ve hemen net bir fikir beyan etmemek gerektiğini düşünüyordursunuz. Birkaç mevsim görüp acı tatlı anlara şahit olup ona göre karar vermeli diye düşünüyorum! Karar vermek için acele etmeyin.
***Yorum yapmayı unutmayınız! Paylaşmak güzeldir.